Sa galaktika të mëdha gllabërojnë kushërinjtë e tyre më të vegjël

Sa galaktika të mëdha gllabërojnë kushërinjtë e tyre më të vegjël
Sa galaktika të mëdha gllabërojnë kushërinjtë e tyre më të vegjël
Anonim

Sipas hulumtimeve të reja, galaktikat masive mund të tërheqin material që formon yje nga thellësitë e galaktikave më të vogla satelitore. Ky bashkëveprim shkakton ngecje dhe ndërprerje të rritjes, pasi vëllezërit më të mëdhenj vazhdojnë të rriten në kurriz të galaktikave të reja si parazitët.

Shkencëtarët kanë treguar se si galaktikat parazitojnë te të afërmit e tyre më të vegjël dhe në fund i thithin plotësisht ato

Çdo ekosistem në Tokë ka një zinxhir ushqimor që zakonisht përfshin krijesa më të mëdha që prenë ato më të vogla dhe për këtë arsye të pambrojtur. Në një kuptim, hapësira gjithashtu ka zinxhirin e vet ushqimor.

Universi përmban një grup marramendës galaktikash të të gjitha formave dhe madhësive. Ndërveprimet midis këtyre strukturave masive janë çuditërisht të parëndësishme. Në këto skenarë, galaktika të mëdha, plotësisht të formuara siç është Rruga jonë e Qumështit, gëlltisin plotësisht galaktikat më të vogla.

Sidoqoftë, ka edhe shumë forma të ndërveprimit në të cilat të dy galaktikat mbijetojnë, dhe strukturat më të vogla bëhen të ashtuquajturat galaktika satelitore që rrotullohen rreth galaktikës më të madhe.

Në këto skenarë, galaktikat më të vogla nuk gëlltiten tërësisht nga fqinji i tyre, por përkundrazi konsumohen "në copa". Astronomët e dinin se galaktikat përbindësh zakonisht ushqehen me gaz atomik që zë hapësirën midis yjeve të vendosura pranë periferisë së galaktikave satelitore.

Sidoqoftë, hulumtimet e fundit kanë treguar se dëmi i bërë ndaj galaktikave të vogla mund të jetë edhe më shkatërrues nga sa duket. Sipas të dhënave të reja, galaktikat e mëdha po vjedhin rezervat e gazit molekular që ekziston në re të mëdha rreth bërthamave të strukturave më të vogla kozmike. Këto rezerva janë të nevojshme për të krijuar breza të rinj yjesh që galaktikat e vogla duhet të prodhojnë vazhdimisht për t'u rritur dhe pjekur.

Sipas autorëve të studimit, gazi molekular i tërhequr nga galaktikat satelitore fillimisht hyn në orbitën e një galaktike më të madhe. Ka shumë të ngjarë që ky material përfundimisht të bashkohet në një galaktikë më të madhe, duke e ushqyer ngadalë me material të ri që formon yje.

Kjo lejon që galaktika më e pjekur të vazhdojë të rritet dhe evoluojë në kurriz të fqinjëve të saj. Në fund të fundit, në shumicën e skenarëve, galaktikat satelitore mbijetojnë vetëm disa miliardë vjet. Ndikimi i fuqishëm gravitacional i galaktikës qendrore detyron strukturat më të vogla të tërhiqen brenda, ku më në fund ato treten në një strukturë shumë më të madhe.

Sidoqoftë, kjo pashmangshmëri nuk e bën kërkimin më pak të vlefshëm, pasi sasia dhe shkalla e shtimit të materialit të ri luajnë një rol të rëndësishëm në vazhdimin e evolucionit të galaktikës qendrore.

Recommended: